حدیث متشابه سندیحدیث متشابه سندی، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به حدیث منقول توسط کسی که نام وی دارای دو احتمال مساوی باشد، گفته می‌شود. ۱ - توضیح اصطلاححدیث متشابه دو قسم است که یکی از آن دو قسم متشابه سندی است غالباً مراد از متشابه در السنه اهل حدیث همین قسم است. ۲ - صور متشابه سندیحدیث متشابه سندی دارای صوری است که ذیلاً به برخی از آنها اشاره می‌شود: ۲.۱ - صورت اولنام دو راوی در نگارش و تلفظ واحد باشد ولی اسم پدران ایشان از نظر نگارش هماهنگ ولی از نظر تلفظ ناهماهنگ باشد مانند: محمد بن عقیل در این مثال نام دو راوی «محمد» از نظر نگارش و تلفظ واحد است ولی نام پدران ایشان «عقیل» از نظر نگارش واحد است ولی از نظر تلفظ مختلف است زیرا یکی به فتح و دیگری به ضم عین خوانده می‌شود. ۲.۲ - صورت دومنام دو راوی در نگارش هماهنگ باشد ولی در تلفظ هماهنگ نباشد و نام پدران ایشان در نگارش و تلفظ هماهنگ باشد مانند شریح بن نعمان که نام پدر دو راوی «نعمان» از نظر تلفظ و نگارش تفاوت ندارند ولی نام یکی از راویان شریح - باشین و حاء - و نام دیگری سریج - با سین و جیم - می‌باشد که از نظر نگارش هماهنگ و از نظر تلفظ ناهماهنگ است. ۲.۳ - صورت سومنام یا کنیه دو راوی از نظر نگارش و تلفظ هماهنگ باشد ولی نسبت ایشان از نظر نگارش هماهنگ و از نظر تلفظ ناهماهنگ باشد. مانند: ابوعمرو شیبانی که کنیه هر دو راوی ابوعمرو است و هیچ اختلافی از نظر نگارش و تلفظ ندارند ولی نسبت یکی شیبانی - با شین - و دیگری سیبانی - با سین - است. ۲.۴ - صورت چهارمنسبت دو راوی از نظر نگارش و تلفظ هماهنگ باشد ولی نام یا کنیه ایشان از نظر نگارش هماهنگ و از نظر تلفظ ناهماهنگ باشد مانند ابو رحال انصاری که این نسبت از نظر نگارش و تلفظ هماهنگ است ولی کنیه یکی از راویان ابورجال و کنیه دیگری ابورحال است. ۳ - تعبیرات مترادفمردافهای این اصطلاح عبارتند از: خبر متشابه سندی، متشابه سندی و روایت متشابه سندی. [۱]
علیاری تبریزی، علی بن عبدالله، بهجة الامال، ج۱، ص۴۰۷.
[۳]
درایة الحدیث، ص۷۲-۷۳.
[۴]
علامه نجفی، سیدضیاءالدین، ضیاء الدرایه، ص۳۳.
[۸]
مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه، ج۳، ص۳۱۸.
۴ - پانویس
۵ - منبعپایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «حدیث متشابه سندی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۷/۱۶. رده‌های این صفحه : اصطلاحات حدیثی | حدیث متشابه
|